نکات تخصصی و فنی پیش نیازِ شناخت ، تحلیل و تفسیر صحیح آمارهای اشتغال و بیکاری با تأکید بر معیار حداقل یک ساعت کار در هفته به عنوان "واحد سنجش حجم کار" و مرز بین اشتغال و بیکاری مطلق و همچنین دلایل قرار نگرفتن پرسش‌های مرتبط به معیشت در "طرح آمارگیری نیروی کار" (LFS) تا پایان سال ١٣٩٦ و جهت‌‌گیری سال ١٣٩٧
طی چند دهه
گذشته همواره یکی از مهمترین و جدی‌ترین انتقادات و چالش‌های مطرح شده
درخصوص گردآوری و تحلیل و تفسیر آمارهای اشتغال و بیکاری در همه کشورهای
جهان، مسئله انتخاب "معیار حداقل یک ساعت کار درهفته مرجع" به عنوان مرز تعیین شاغل (اعم از اشتغال ناقص و تمام وقت) و بیکار مطلق و همچنین "عدم پاسخگویی به مباحث و مسائل معیشت نیروی کار" بوده است. در مقابل همواره الزام به مقایسه‌پذیری آمارهای کشورها و رعایت استانداردهای جهانی
به عنوان پاسخ مطرح شده است. با وجود اهمیت بسیار زیاد استدلال مورد اشاره
در پاسخگویی، این پاسخ نتوانسته است نقش پاسخ اقناعی را برای عامه مردم و
بخصوص دست‌اندرکاران رسانه و چه بسا سیاسیون ایفا نماید، به همین دلیل
مرکز آمار ایران تصمیم گرفت بجای تأکید بر استدلالهای غیر قابل خدشه
فوق‌الذکر، تبیین مبانی تخصصی و فنی اجماع جهانی (Unanimous agreement) بر مرز شاغل و بیکار و مباحث معیشت را در دستور کار خود قرار داده و مجموعه نظرات
را در نشست تخصصی کالبدشکافی آمارهای اشتغال و بیکاری با حضور دانشگاهیان و
صاحبنظران و دست اندر کاران رسانه ، بشرح زیر ارائه نمود، امید است صاحب
نظران وعلاقمندان با دقتی که صرف می‌نمایند مجموعه نکات را به عنوان اجزاء یک استدلال جامع
مدنظر قرار داده و نظرات عالمانه و کاربردی خود را به مرکز آمار ایران
اعلام نمایند و به این ترتیب شاهد ارتقاء فرهنگ و سواد آماری و پاسخگویی
در عرصه آمارهای رسمی کشور بوده و سرمایه اجتماعی در این زمینه را، اعتلا
بخشیم.
متن کامل مقاله را می‌توانیداز این لینک دریافت کنید.
منبع: مرکز آمار ایران